Üç sene önce taşındım oturduğum eve...
Evi taşıdığımız zaman evimizin dibindeki bitmek üzere olan
inşaatın "Kız Öğrenci Yurdu" inşaatı olduğunu öğrendiğimizde bambaşka
bir sevinç, amansız bir mutluluk kaplamıştı içimizi!
Şansımızın döndüğünü, artık bambaşka bir hayatımızın
olacağını planlıyorduk. Yaklaşık olarak 12 erkek!
Hayır, eve iki kişi çıkmıştık ama inşaatın "Kız Öğrenci
Yurdu" olduğu gerçeği durdurulamayan bir İngiliz atının kum pistte koşuşu
gibi yayıldığı için evde minimum 10 erkek oluyordu.
Gel zaman git zaman planlar gelişiyor stratejiler
şekilleniyordu. Kimi zaman "Raylı Asansör Sistem"lerinden bahsederken
(amansız cenabet kaderimizin ortak olduğu) arkadaşım Murat Kara bir tahta
merdivenin her şeyi çözeceğini söylüyordu. Hatta malzemeleri almam halinde
benim oda ile karşıdaki 12 pencereden her hangi birine sistemi bir saat içinde
kurabileceğini iddia ediyordu ki YAPARDI!
Ama tanrı her zaman kazanırdı.
Ama gene de düşmüştük bu tuzağa, nasıl düşmeyecektik ki?
Yaklaşık 50 oda, her birinde üç taneden 150 kız vardı sadece
4-5 metre yanımızda.
150’sinden 75’ini beğenmesek,
75'den de 37,5'u bizi beğenmese,
Bizi beğenen 37,5'dan yarısı vermese 18,75 kalıyordu
18,75 tane kız hazır ve nazırdı...
Sanki güneş bir başka doğuyordu, aşağı taraftaki “Erkek
Öğrenci Yurdu”nun saçma bir şekilde benim odaya çevrilmiş eşek s*ki gibi
aydınlık veren ve uyumayı kâbus eden ışıldak bile rahatsız etmiyordu. Murat ile
sabahlara kadar bira içip hayaller kurup eğleniyorduk.
Murat belki de Ankara’ya taşındığına hiç bu kadar
sevinmemişti. Sanki Ankara’ya değil Marmaris’e,
Didim’e ve ya Çeşme’ye taşınmış gibiydi. Her Akşam “home party”lerle
coşacak sabahları ise akşamları yastık olarak kullanacağımız 3-4 çift memelerin
arasında uyanacaktık.
“İnsanlar hayal kurarken Tanrı yukarıdan onlara güler” diye
bir söz var ya, bizim için geçerli değil. Biz hayal kurarken Tanrı yukarıda
kahkaha krizlerine grip sabahlara kadar kolbastı oynuyor.
Lakin işte yaklaşık 10 gün sonra taşınacağım evde 3 sene
geçirmeme rağmen o kız yurdu bir türlü açılmadı. Neredeyse bitmişti… İki sene
önce yataklar ranzalar gelmişti... Bir sene önce güvenlik kameraları
takılmıştı… Bir senedir hazır ve açılmıyor…
-Flashback-
“3 sene öncesi..."
Kız Yurdu Sahipleri: Ya yapacak bir şey yok
Ev Sahibi: İmzalayacağız artık
Cebrail: Vallahi bende üzülüyorum. Bu çocukların kaderi
bu
Sözleşme: Özgür evden taşınana kadar ve bir daha buraya
taşınmayacağı garantisini veren kadar kız yurdu açılmayacak.
-Flashforward-
Bugün ise yeni taşınacağım ev yedi senedir açık olan bir kız
öğrenci yurdunun dibinde. Bakalım nasıl bir olay yaşayacağız…
Yazan: oZzIiI
